O książce: rok / Dan zwisał nogą w nienormalnie czystej wodzie. Dziwne zmiany nawyków. Albo pamięć? Przecież brudna woda już dawno powinna mu się wydawać nienormalna, z tęczowymi plamami benzyny, mętna od niewyobrażalnych odpadów przemysłowych, śmierdząca czymkolwiek innym - świeżością, solą morską, algami. Przejrzystość jest absolutna. Tylko cienie na falistym, piaszczystym dnie. Wydaje się, że nie ma cieni na falach, ale światło załamuje się w jakiś inny sposób i piasek zaczyna grać. Prześliznęła się ryba i Dan tak uważnie obserwował nie ją, ale jej cień, że ledwo zdążył wyciągnąć nogę. Ryba nie jest trująca. Możesz go zjeść nawet, jeśli jesteś głodny, ale z jakiegoś powodu uwielbia ocierać się niczym kot o duże przedmioty, które napotyka, zwłaszcza nogi i inne części ciała kąpiących się. I ta ryba nie jest pokryta łuskami ani nawet papierem ściernym, ale na tarce kuchennej. W połączeniu ze słoną wodą - niesamowite.